Nood aan een gezond financieel beleid in Oostende
03 Juli 2013
Vorige week organiseerde de schepen van financiën Hilde Veulemans een persconferentie over de rekening 2012. Het bereikte overschot van 3,65 miljoen euro op de gewone dienst is zeker positief. Vreemd genoeg werd met geen woord gerept over de schuldpositie van de stad. Nu weten we waarom. De schulden van de Stad Oostende zijn verder gestegen. De daling van de schulden is een belofte geweest van de traditionele partijen SP.A-OpenVLD-CD&V, maar in 2012 zijn de schulden verder gestegen van 121,78 miljoen euro op 1 januari naar 124,22 miljoen euro op 31 december. Dat bewijst de jaarrekening 2012 en de passiva-tabel in de balans op blz. 3. We gebruiken hier de optelsom van specifieke schulden die ook door de Vlaamse administratie gebruikt wordt als vergelijkingsbasis: de leningen ten laste van de gemeente + de leasingschulden + de aflossingen van leningen. We zouden dit zelfs nog kunnen uitbreiden en ook andere schulden uit de passiva-tabel mee in rekening nemen. De totale schulden stijgen van 141,36 miljoen euro tot 148,74 miljoen euro. Maar we beperken ons tot de cijfers die de Vlaamse administratie in rekening brengt. Deze cijfers houden bovendien geen rekening met de schulden van de autonome gemeentebedrijven, zoals de schuld van 51 miljoen euro van het AGSO (rekening 2012).
Groen waarschuwt dat hogere schulden hogere afbetalingslasten betekenen. In de begroting 2013 wordt voor maar liefst 18.457.303 euro aan schulduitgaven voorzien. Dat is nog méér dan wat in de rekening 2012 geboekt werd, nl. 17,32 miljoen euro.
Wij hebben dit schuldencijfer zelf moeten opvragen en berekenen. Het is zeer vreemd dat dit op een persconferentie over de rekening 2012 niet uit eigen beweging vermeld wordt. De sense of urgency bij het stadsbestuur ontbreekt blijkbaar. Er zijn positieve elementen aan deze rekening, maar de goed nieuws show mag wel stoppen. We hebben oplossingen nodig.
Hoe dan ook bewijst dit dat de bezorgdheid van Groen over de schulden bij de begrotingsbespreking in maart volledig terecht was. Er wordt gegoocheld met een daling van de schulden in de begroting, maar een begroting is niet meer dan een intentie. Je moet kijken naar de rekening om te zien welk resultaat je haalt. En de rekeningen spreken voor zich. Eind 2011 een schuld van meer dan 121 miljoen euro en eind 2012 een schuld van meer dan 124 miljoen euro.
Een ander belangrijk knipperlicht is de daling van inkomsten uit de personenbelasting. Deze is gedaald van 16,52 miljoen euro in 2011 naar 13,76 miljoen euro in 2012 (-2,72 miljoen euro). Dat wijst op een gebrek aan economische dynamiek in de stad.
We willen straks een aantal voorstellen doen, maar eerst deze vragen: waarom zijn de schulden niet gedaald zoals beloofd werd? En wat is het stadsbestuur van plan om deze kwalijke trend om te keren? Is men zich bewust van de risico's? Waar een te hoge schuldengraad gecombineerd met liquiditeitsproblemen toe kan leiden hebben we gezien in het AGSO in 2011 toen de bank de zichtrekening van AGSO blokkeerde en we halsoverkop moesten overgaan tot de verkoop van de parking van het Kursaal om snel een cash injectie te krijgen.
Groen verzet zich tegen een financieel beleid dat putten blijft slaan. Wij doen de volgende voorstellen. Er is dringend nood aan een totaaloverzicht van de financiële situatie, een geconsolideerde rekening. Verder zijn er nog belangrijke besparingsmogelijkheden, bijv. in het energieverbruik van de stadsgebouwen.
Fundamenteel moeten we dringend meer actieve gezinnen aantrekken en het handelsapparaat in de stadskern versterken. Concrete groene voorstellen zijn het aanbieden van betaalbare woningen voor jonge gezinnen door erfpacht of richthuurprijzen, in plaats van de onbegrensde bouwwoede van dure appartementen. De economische crisis speelt zeker mee, maar in de afgelopen jaren was het ook crisis.
Stadsobligaties zijn een ander groen voorstel. Ze zijn een instrument om burgers te laten bijdragen aan duurzame projecten van stadsvernieuwing, hernieuwbare energie, speelpleinen of mobiliteit. Tegen een voordelige rente kunnen mensen geld lenen aan de stad die daarmee investeert. Mensen worden als het ware aandeelhouder van de stad, en voor het budget genereert dit extra middelen. Is het stadsbestuur bereid om deze voorstellen in overweging te nemen?